Wi, de Froonslüüd över 50 - also 50 plus - wi hebbt dat: Dat beste vun't Leven vör us. Krüüzfohrten. Unafhängigkeit. Dat Geld dorto in de Tasch. Un de een oder anner vun us kriggt sogor noch'n jungen Kirl af. So as Uschi Glas. Steiht doch allens in düsse Tietschriften. Aver wat maakst, wenn sik dien Aktienpaket, wat se di op de Beauty-Farm ansnackt hebbt, in Luft oplööst? Oder wenn dat Oma mit ehr 100 Johren beter geiht as di in dat beste Öller? Oder wenn Uschi ehr Kirl bi't genauere Henkieken doch'n beten spittelig is, so datt he för'n Sylt-Urlaub vun wegen de Windstärken doch nich to bruken is? Schiet wat! Plinköögsch Sülververorten vun de Froonsgeneratschoon Anfang 50 - dorto vergnöögliche Vertellens över aktuelle Tendenzen bi de Tiernaams (Kinnst al Madonna un Pisa? Wat meenst? Sünd dat Katten? Hunnen?) un över Minschen, de dat Leven eenfach to swor nehmt. Ines Barber, Johrgang 1957, is in Rendsborg opwussen. Se leevt mit ehr beiden Kinner un een Veerbener tohopen in Eckernföör un schrifft un modereert op platt – ünner annern bi „Hör mal’n beten to“. ISBN 978-3-87651-334-8 Hamborg: Quickborn-Verlag 2008, 95 S.
