Ein bunten Stuuß vun den Dichter Rudolf Hartmann, vull Geföhl för sin Heimat un ehr Lüüd. In ein Platt, dat lebennig un originell dorherkummt. Dat originellst sünd sien Graffsprüch so as düss: Afstörkt hei wier bald hier, hei wier bald dor, hei hür tau't NS-Fleigerkohr. Nu oewer flücht dei arme Pog ut eigen Kräften nich mihr hoch. Rudolf Hartmann wier kein Minsch as dei annern. Burn is hei 1885 in Demern, Ratzebörger Land in Nordwestmäkelborg. Buur, Offizier un Pastur harr hei warrn künnt, man hei hett sick nah de Hauge Schaul begnögt mit ein Läwen as Obstbuur, wat em Tid tau'n Schriwen un för de Politik leet. De Nazis hebben em as Kommunisten inschott, 1945 is hei dotbläwen in't KZ Mauthausen. Mit ein Vörwurt vun Jüren Grambow. Rostock: Weiland 2001, 85 S.
