En vergeten Klassiker vun de nedderdüütsche Literatur: Inspereert van Reuter weer Piening in de 1860er Johren een van de eersten mit, de wedder plattdüütsch schreven hebbt - mit groten Erfolg: Sien "Reis na'n Hamborger Dom" is to sien Leevtieden mehrmals opleggt worrn un hett em - wenn dat dorna geiht, wat dat in'n Büdel klingelt - to een van de erfolgreichsten plattdüütschen Schrieverslüüd maakt. Wo dat üm geiht? En poor Buurnslüüd ut Windbargen beslut, datt jemehr grote Jungs mal wat vun de Welt to sehn kriegen schüllt - also nix wie af na Hamborg, wo jüst Dom is. Klor, datt dat dor wat to beleven gifft! Stadt- un Landleven prallt opeenanner, as een sik dat vundaag nich mehr vörstellen kann. Datt dat hier un dor överdreven is, mmag woll angahn - man to'n Högen is di dat alltomaal wat! Fast inbunnen, in Fraktur druckt, mit Holtstiche vun Xhristian Förster. Mit en Vörwoort vun Johann D. Bellmann. ISBN 3-7963-0034-0 Leer: Schuster Verlag 1973, 343 S., Nadruck vun de erweiterte 9. Oplaag vun 1883
