Kloke Wöör, de direktemang in Dien Seel finnt. Söken na dat Glück, na Gott, na den Sinn. Dat Nu un dat Damaals, dat Ik un dat Du, all söökt se sik in de Gedichten vun Butke. Un wenn se ok mitünner nich toenanner finnen künnt, gifft doch meisttieds en Weg, de wieder wiest, openanner to, vun dat damaals in de Tokunft.

Missionieren

Wi bruukt
kienen Missionar
sä den Mann
in Afrika

At du us
helpen wiss
goah trügge
in dien Land
un schaff door
dat Unrecht af


Gebet

Herrr
der du uns Menschen
sa tiefgründig
liebst
lass nicht zu
dass wir Menschen
uns
so abgrundtief
hassen


Zyklus 8

Dörnbusch
bin ik
minn unner
Struukwerk un Böame

Scharp miene Stikkel

Böt dat Füür
in mi
men loat mi nich
verbrannen

Gerhard Butke is 1952 in Wengsel/Grafschaft Bentheim boren, he wahnt vundaag in Nordhorn. Lehrt hett he op Dipl.-Ingenieur un Landmaschinen mitentwickelt; vundaag arbeit he as Schoolmester.Siet 1980 schrifft he Lyrik, korte Geschichten un Theaterstücken op Platt, siet 1996 ok op Hochdüütsch. Veel vun sein Texten sünd al in Anthologien, Johrböker un Tietschriften druckt oder ok vertont worrn.He is Maat in’n Schrieverkring Weser Ems, bi de Bevensen-Tagung un bi den Freien Deutschen Autorenverband.

Broschur

ISBN 978-3-86685-168-9

Vechta: Geest Verlag 2009, 120 S.