Kloke Wöör, de direktemang in Dien Seel finnt. Söken na dat Glück, na Gott, na den Sinn. Dat Nu un dat Damaals, dat Ik un dat Du, all söökt se sik in de Gedichten vun Butke. Un wenn se ok mitünner nich toenanner finnen künnt, gifft doch meisttieds en Weg, de wieder wiest, openanner to, vun dat damaals in de Tokunft. Missionieren Wi bruukt kienen Missionar sä den Mann in Afrika At du us helpen wiss goah trügge in dien Land un schaff door dat Unrecht af Gebet Herrr der du uns Menschen sa tiefgründig liebst lass nicht zu dass wir Menschen uns so abgrundtief hassen Zyklus 8 Dörnbusch bin ik minn unner Struukwerk un Böame Scharp miene Stikkel Böt dat Füür in mi men loat mi nich verbrannen Gerhard Butke is 1952 in Wengsel/Grafschaft Bentheim boren, he wahnt vundaag in Nordhorn. Lehrt hett he op Dipl.-Ingenieur un Landmaschinen mitentwickelt; vundaag arbeit he as Schoolmester.Siet 1980 schrifft he Lyrik, korte Geschichten un Theaterstücken op Platt, siet 1996 ok op Hochdüütsch. Veel vun sein Texten sünd al in Anthologien, Johrböker un Tietschriften druckt oder ok vertont worrn.He is Maat in’n Schrieverkring Weser Ems, bi de Bevensen-Tagung un bi den Freien Deutschen Autorenverband. Broschur ISBN 978-3-86685-168-9 Vechta: Geest Verlag 2009, 120 S.