De sösste CD van "Dreebladd" – mit Leder ut Oostfreesland vun Gitta un Udo Franken un Ute de Haan. Wind un Water geevt in’n Noorden den Levenstakt vör, un se hebbt dat Land sien Gesicht geven, mit Diek un Dünen, mit Eilannen un Strand.
Mit dat beten Melanklöterigkeit, de wi Noorddüütsche us mitünner mal günnen mööt, vertellt de Stücken vun Leevde un Sik-Vertoen, fraagt na dat, wat achter dat Tohoopleven stickt. Un dor höört ok dat Lengen na en betere Welt mit to.
De meisten Texten un de Musik hebbt Gitta un Udo Franken tohoop schreven. Af un an klingt mal Greta Schoon mit an. En poor ne’e Versionen van de Leder gifft dat ok, vun „Blowing in the Wind“, „Banks of the Ohio“ un „Plaisir d’amour“. Een Stück is na Storm. Un Klaus Groth sien “De Möhl” hett en oostfreeschen Tungenslag kregen un heet nu “Dat is all so still” – man dat Gitarrenspeel is bannig dicht bi Hannes Wader. (Op de Grundlaag van de Kritik van: www.ins-bremen.de)
